میمند شهربابک روستایی صخره‌ای و دستکند با چند هزار سال قدمت

میمند یادآور ایامی است که انسان‌ها خدایان خود را در بلندای کوه‌ها جستجو می‌کردند و کوه نشانه استواری و توان و پایداری و اراده شناخته می‌شد. این بنای دستکند باستانی، بی‌گمان از نخستین سکونتگاه‌های بشری در ایران به‌شمار می‌رود، دورانی که هنوز ایرانیان مهرپرست بودند و کوه‌ها را مقدس می‌شمردند. به هر تقدیر چند هزار سال پیش از این، انسان‌هایی دل سنگ‌ها را شکافتند و یادگاری را به جا گذاشتند که امروزه پس از گذشت سالیان همچنان نماد عزم و اراده و اقتدار اجداد ایرانی به‌شمار می‌رود. هنوز کسی بدرستی آگاه نیست که این مجموعه به دست چه کسانی به وجود آمده و انگیزه این مردم از ساخت چنین بنا‌هایی چه بوده‌است.

بر اساس سنگ نگاره‌ها و نقوش صخره‌ای موجود در این منطقه، با صحنه‌های شکار که دلالت بر زندگی اهالی گذشته منطقه می‌نماید، قدمت میمند به چند هزار سال پیش بر می‌گردد، مطالعات انجام شده بر سفال‌های کشف شده در این منطقه نیز نشان می‌دهند که نمونه‌های یافت شده مربوط به دوره‌های مختلفی از جمله اسکانی، ساسانی، و اسلامی می‌باشند.

میمند شهربابک به دلیل استحکام دفاعی در طول تاریخ کمتر دستخوش تحولات کالبدی و اجتماعی شده‌است و بیش‌ترین تغییر در آن مربوط به چند دههٔ اخیر می‌باشد. آنچه مورد اهمیت است و بی شک بر نحوه شناخت میمند اثر گذارده این است که مسکن از روی هم گذاردن سنگ و آجر و ... پدید نیامده، یعنی در فضای باز ساخته نشده، بلکه با از میان برداشتن انبوهی از خاک شکل گرفته و انسان نیاز به خشت و آجر و ملات نداشته‌است، بلکه می‌بایست توده‌هایی را برمی‌داشته تا پناهگاه مهیا شود. به همین دلیل برای اتاق، تاقچه در اندازه‌های گوناگون برای جای رخت خواب، ظروف، صندوق، چراغ و … کنده شده‌است. به همین دلیل کنار دیوار‌های خانه‌های میمند گنجه گذارده نمی‌شود، بلکه با کندن دیوار، حفره یا طاقچه‌ای به وجود می‌آید که اشیاء و لوازم در آن‌ها گذاشته شده یا در آن‌ها آویزان می‌گردند. کل یک خانه که ممکن است شامل یک یا چند اتاق و اصطبل باشد یک «کیچه» است. یک واحد یک ورودی مشترک دارد و در پاگرد ممکن است طویله در یک سو و اتاق نشیمن در طرف دیگر باشد. همه کیچه‌ها یک ساختار ندارند. هم اندازه و هم تعداد اتاق‌ها متفاوت است.

جدا کردن اتاق از پستو یا پوشانیدن برخی از تاقچه‌ها با پرد‌های پارچه‌ای صورت می‌گیرد. کلیدون در دیوار کنار درب نصب می‌شود، کلید را در آن قرار می‌دهند تا زبانه پشت در قرار گیرد. درجه حرارت این اتاق‌ها حدود ۵ درجه متفاوت از بیرون است. ایجاد اجاق و در زبان محلی «دیدوُن» در درون اتاق‌ها و سوزاندن هیزم طی سالیان متمادی در آن موجب سیاهی رنگ سقف و بدنهٔ اتاق‌ها شده و برپا کردن آتش و تهیه غذا در درون اتاق‌ها باعث گردیده تا بدنه داخل اتاق‌ها ایزولاسیون شده و باعث عمر بیشتر اتاق‌ها شود و متأسفانه، چون دیگر در خیلی از اتاق‌ها آتش افروخته نمی‌شود باعث شده تا خاک سقف‌ها به آهستگی ریزش پیدا کند. اندازه این اتاق‌ها که البته از نظر هندسی منظم نیستند، متفاوت کف پوش‌ها اکثراً نمد، مخشیف، گلیم یا قالیچه به اندازه‌های متفاوت وجود است، این روستای روی هم رفته دارای ۴۰۶ کیچه و ۲۵۶۰ اتاق می‌باشد.

ساکنان و مردم روستا

ساکنان این روستا دارای آداب و رسوم خاص هستند و در زبان و گویش آن‌ها هنوز از کلمات پهلوی ساسانی استفاده می‌شود. روستای ۳ هزارساله میمند شهربابک تنها روستای تاریخی در جهان است که هنوز روابط سنتی زندگی در آن جریان دارد و می‌توان تعامل انسان و طبیعت در هزاره دوم میلادی را به خوبی در آن دید. این روستا هفتمین منظر فرهنگی_طبیعی و تاریخی جهان بود که جایزه مرکوری را دریافت کرد، گیاهان همواره در محیط زیست میمند وجود داشته وگیاهان دارویی در این منطقه نقش مهمی را ایفا نموده‌اند. انسان برای رهایی از درد و درمان بیماری‌ها در گذشته و حال بهترین شیوه را، استفاده از دارو‌های گیاهی در نظر داشته‌است و منطقه  میمند از این امر مستثنی نیست. 

جمعيت روستای ميمند کرمان از سال 1355 تا كنون از حدود 500 نفر به حدود 1200 نفر رسيده است كه در تابستانها به دليل كوچ اهالي به زندگي ايلياتي 50 نفر مي شود. اقتصاد مردم ميمند بر سه محور كشاورزي، دامداري و قاليبافي قرار گرفته است كه در اين ميان قاليبافي نقش بسیار مهم تري دارد. به گونه اي كه در حال حاضر قالي ميمند از بهترين قالي هاي كرمان است و شهرت جهاني دارد عليرغم ورود تكنولوژي به زندگي روستائيان، مردمان ميمند از همان ابزارهاي سنتي براي بر آوردن نيازهاي خود استفاده مي كنند و كمتر به ابزارهاي مدرن روي آورده اند. اهالي روستا مسلمان و شيعه اثني عشري هستند و مسجد و حسينيه ميمند  علاوه بر مرکزی مذهبي، مركز تبادل نظر اهالي مي باشد مردم ميمند سه مرحله مختلف زندگي دارند، آنها زمستان را در خانه هاي سنگي خود مي گذرانند تا از سرما و يخبندان در امان باشند و در اين فصل زنها به امر بافتن قالي و مردها به نگهداري دام ها مي پردازند از ابتداي فصل بهار به نقاط خوش آب و هوا و سرسبز كوچ مي كنند و در آنجا به زندگي یيلاقي مي پردازند. عمده فعاليت مردان و زنان در اين مرحله پرورش دام و استحصال محصولات لبني مي باشد بعد از اين مرحله آنها به باغداري درختان مختلفي همچون پسته وحشي، بادام وحشي، بادام، گردو و زيره و.. مي پردازند لازم به ذكر است كه محصولاتي همچون گردو و بادام ميمند داراي شهرت فراواني هستند. گويش مردم ميمند نيز در منطقه منحصر به فرد است، چندان تشابهي با ساير گويشهاي رايج در منطقه ندارد و به اعتقاد محققین اين گويش در طول تاريخ تغييرات كمي داشته است .مي توان گفت ميمند يكي از بهترين مراجع تحقيق در خصوص فرهنگ ايرانيان قديم مي باشد. 

حمام میمند

این حمام که مثل خانه‌های آن در دل سنگ کنده شده یکی از عجایب این خانه‌ها است که به صورت حمام‌های سنتی دارای خزانه بوده و طبق روایات مردمان آنجا که به خاطر دارند و شواهد موجود مسائل و نکات بهداشتی در آن رعایت می‌شده‌است. ساختمان این حمام بدین طریق است که کوچه‌های آن را به داخل دالانی وصل می‌کند یعنی اول مانند دیگر حفره‌های آن کوچه کنده شده و این کوچه در انتها به دالانی ختم می‌شود پس از دالان یعنی در وسط آن دری است که به رختکن حمام متصل می‌شود این رختکن دارای حوضی در وسط و سه سکو در اطراف می‌باشد؛ که درب دیگری آن را به صحن حمام وصل می‌کند در پایین صحن خزانه‌ای کنده شده که در سنگ است و منفذی هلالی شکل آن را به صحن وصل می‌کند که برای برداشتن آب بوده. در وسط خزانه گودالی است که جای قرار دادن دیگی برای گرم کردن آب بوده و در پایین و پشت این چاله دالانی است که درب آن به خارج حمام باز می‌شده که آتشخانه و محل برافروختن آتش در زیر حمام قرار داشته. برای گرم کردن حمام منفذی بوده که دود در آن می‌پیچیده و آن را گرم می‌کرده که پس از گرم شدن گرفته می‌شده‌است؛ و، اما در طرف راست خزانه حوضی بوده که محل شستن پا و آب کشیدن آن بوده‌است و در طرف چپ حمام بریدگی کوچکی برای نظافت و دارو کشیدن بوده‌است. طریقهٔ حمام کردن به این ترتیب انجام می‌گرفته‌است که حمامی در جلوی خزانه می‌ایستاده و بدن مراجعه‌کنندگان را به‌وسیلهٔ ظرفی با ریختن آب خیس می‌کرده که پس از چرک کردن و ریختن آب دوباره و تمیز شدن بدن، فرد می‌توانسته برای غسل کردن داخل خزانه برود و پس از انجام غسل از سمت راست یعنی اتاقی که حوض در آن بوده خارج می‌شده و پای خود را آب می‌کشیده‌است. از نکات عجیب در این حمام آن است که سوراخی در بالای صحن و رختکن می‌باشد که سنگی مرمر بر روی آن گذاشته‌اند که این سنگ به طرز عجیبی نور را در حمام منعکس می‌کند و در واقع منبع نور حمام می‌باشد. علاوه بر این دیگر منابع روشنایی حمام عبارت‌اند از: روغن گیاهی بنام (کن تون) یا کندهٔ خشک پوسیده‌ای که کمتر دود می‌کند. ریشه گیاهی بنام (جلا) که نوعی خار بوده و از آن کتیرا به عمل می‌آورند و چراغ‌موشی، که اکنون این حمام برق‌کشی شده‌است.

مدرسه قدیم روستا

این مدرسه به همان شیوه و طرح واحد‌های مسکونی ساخته شده است، با این تفاوت که عرض و عمق کیچه و مسیر ورود آن بیشتر از واحد‌های مسکونی است. به‌طور کلی هرچه از ابتدای کیچه به عمق آن می‌رویم ابعاد کلاس‌ها گسترده‌تر می‌شود و این، به دلیل افزایش ضخامت بودهاست. در مجموع این مدرسه دارای ۵ فضا که از آن‌ها به عنوان کلاس و دفتر استفاده می‌شده‌است. دوعدد از این فضا‌ها در امتداد کیچه و سه تای آن‌ها در سه طرف ایوانی به ارتفاع سه متر که در انتهای کیچه کنده شده قرار دارد، حجاران میمندی این کلاس را در انتهای کیچه ساخته‌اند، زیرا ضخامت سقف به مرور که به عمق می‌رویم بیشتر می‌شود، در جلوه کیچه مدرسه، حیاط بزرگی قرار دارد که به سنگ خشکه چین محصور شده‌است؛ و درون آن درختی به نام (تایی) وجود دارد.

مسجد میمند

مسجد مولود تغییراتی است که در یک یا چند واحد مسکونی داده شده‌است. این مسجد در حدود ۱۲۰ متر مربع وسعت داردو شکل آن مدور و نامنظم است بعد از عبور از راهرویی به صحن مسجد می‌رسیم. سقف مسجد بر روی سه ستون سنگی به ارتفاع دو متر بنا شده‌است. محراب مسجد در سنگ کنده شده و ارتفاع آن در حدود ۱ متر می‌باشد. حجاران میمندی که آثار و نشانه‌های تیشه آن‌ها بر در و دیوار‌ها و سقف مسجد هنوز به خوبی نمایان است. در مسجد طاقچه‌ها، محراب و منبر سنگی ایجاد کرده‌اند. علاوه بر این در طرفین ورودی مسجد – در بدنه دیوار – طاقچه‌هایی مخصوص قرار دادن کفش ایجاد کرده‌اند. کف مسجد فاقد سنگ‌فرش یا هر پوشش ساختمانی بوده و با قالی‌های دستباف میمندی، کف سنگی آن فرش شده. این مسجد هیچ گونه منفذی برای نورگیری ندارد و نور آن از طریق در ورودی مسجد تأمین می‌شود بنای این مسجد با توجه به اسناد موجود به سال ۱۲۴۰ هجری قمری بر می‌گردد.

حسینیه میمند، در وسط روستا قرار دارد و دارای سه ایوانچه با طاق گهواره‌ای است که در انتهای آن‌ها ورودی‌های حسینیه قرار دارند بنای حسینیه از تجمع چند منزل مسکونی صخره‌ای ایجاد شده و تمامی اجزای آن از سنگ تراشیده شده‌اند فضا‌های داخلی حسینیه دارای پلانی نامنظم بوده و ۲۰۰ متر مربع مساحت دارد که چهار ستون قطور مستطیل شکل ایستایی آن را حفظ می‌کنند در گذشته یک منبر سنگی چسبیده به زمین و متکی به اولین ستون کنار ورودی حسینیه وجود داشته‌است که اخیراً آن را تراشیده‌اند و به جای آن منبر چوبی قرار داده‌اند. ارتفاع سقف حسینیه در بعضی از نقاط آن ۱ ٫ ۸۰ و در نقاط دیگر ۳۰ متر می‌باشد. حسینیه میمند همچون سایر بنا‌های صخر‌های فاقد هرگونه تزیین و اندودی می‌باشد و در آن کتیبه‌ای که اشاره‌ای به تاریخ حسینیه کرده باشد وجود ندارد این در حالی است که بنای حسینیه مدام در حال تغییر بوده و در دوره‌های مختلف فضا‌هایی به آن اضافه شده‌است تا مساحت داخلی آن جوابگوی ساکنین باشد.

این روستا همچنین شامل مهمانسرا که در محیطی به قدمت تاریخ به شیوه کاملاً سنتی و برگرفته از طبیعت و معماری تاریخی روستا برای اقامت گردشگران داخلی و خارجی مهیا می‌باشد و رستوران سنتی (سفره سرای سنتی) که در آن مبلمان به شیوه کاملاً سنتی و برگرفته از طبیعت و معماری تاریخی روستا ساخته شده و میز‌های رستوران از سنگ و پایهٔ چوبی دارد و با غذا‌های بومی و سنتی از میهمانان پذیرایی می‌شود.

سفر به روستا

موقعیت مکانی و جغرافیایی روستا

میمند مرکز دهستان میمند، بخش مرکزی، شهرستان شهربابک، واقع در استان کرمان می‌باشد. در 36 کیلومتری شمال شرقی شهر بابک قرار دارد و دشت خاتون‌آباد (دهشتران) در جنوب و کوه خورین در شمال غربی آبادی است و دارای طول جغرافیایی 23  ْ55 و عرض جغرافیایی 14  ْ30 و ارتفاع از سطح دریا 2240 متر می‌باشد.

امکانات اقامتی گردشگران

در روستای میمند در سمت چپ ابتدای ورودی روستا بعد از گذر از پل چندین خانه دستکند به صورتی بسیار زیبا تجهیز گردیده اند که با عنوان مهمانسرای سنتی برای اقامت مهمانان و مسافران آماده خدمت رسانی می باشند.

دیگر روستائیان نیز اتاق های خود را برای اقامت شب هنگام مهمانان و مسافران تجهیز کرده اند که خود منبع درآمدی برای روستائیان مقیم روستا می باشد و اقامت مهمانان و مسافران در این خانه ها تاثیر بسزایی در حفظ روستا و همچنین حفظ تعداد ساکنان مقیم در روستا دارد. شما با صحبت با هر یک از روستائیان می توانید از اتاق ها دیدن و در صورت تمایل در آنها شب را صبح کنید که خود تجربه ای منحصر از زندگی واقعی در روستای باستانی میمند به شما می بخشد.

منبع: سایت جهانگردی و توریسم ایران