آذر 02, 1403

این پستاندار در زبان فارسی دارای نام های بسیاری است از جمله شنگ و سگ آبی و در لاتین otter نام دارد و در خانواده راسوها قرار دارد. جمعیت نامعلومی دارد و در برخی مناطق مانند شمال آفریقا و اروپا و آسیا به خصوص ایران (به جز مناطق کویری ومرکزی) پراکنده شده اند. به دلیل ساختن سد ها و خانه های چوبی به شهرت دست یافته اند. این جانوران شب زی و نیمه آبزی جانور ملی و رسمی کشور کانادا از سال 1975 می باشد.

 

قدرت شناگری ماهر 

 

سمور آبی از آن دسته پستاندارانی است که هم در خشکی و هم در آب قادر به تنفس هستند.جانداری بسیار متحرک و فعال که توانایی بالایی در صید ماهی و موجودات آبزی دارد. نوع دیگری از سمورآبی در ایران وجود دارد که به آن شنگ هندی گویند.سمور آبی علاوه بر اینکه شناگر ماهری است صیاد توانا و شیرجه زن قهاری است. به دلیل داشتن بدنی استوانه ای شکل و قابل انعطاف و دم قدرتمند و کلفتی که طول آن 62 تا 85 سانتی متر است نیز به مدت 1 تا 2 دقیقه در زیر آب تنفس می کند.قابل بیان است که چشم و بینی شنگ در بالای سرش قرار دارد و همین امر باعث راحت تنفس کردن حین شنا نیز می باشد. محافظی که گوش های او دارد در حین شنا کردن از سوراخ های آن محافظت می کند.این جاندار آبزی از پاهای کوتاه خود برای جلو رفتن و از دست های کوچک خود برای چرخیدن به چپ و راست استفاده می کند. سرعت بیشتر در شنا کردن به علت داشتن پرده ای در بین انگشتان دست و پای خود است.

 

 

تغدیه شنگ

شنگ که دومین جونده بزرگ دنیا است از ماهی به عنوان غذای اصلی استفاده می کند؛ علاوه بر ماهی جانوران آبزی از قبیل غورباقه، خرچنگ، ول آبزی، حشرات و مواد گیاهی در زنجیره غذایی این پستاندار قرار دارد. برای شکار از دندان های تیز و بلند برای خرد کردن پوسته ی آن استفاده می کند و با استفاده از سبیل های حساس خود حرکت طعمه هایش را در آب بهتر حس می کند. لازم به ذکر است که سگ آبی با تغدیه از ماهی ها و جانداران آبزی دیگر کمک شایانی به کنترل جمعیت آنها در طبیعت می کند.

 

فعالیت بالا

همانطور که در ابتدای مطلب عرض کردیم سگ های آبی بسیار فعال هستند مخصوصا سگ های جوان تر که مدت زیادی از وقت خود را صرف بازی کردن می کنند و یکی از بازی هایی که به شدت به آن علاقه نشان می دهند سر خوردن روی توده برف یا گل است.حداکثر سن آنها تا 24سال می باشد! وزن سگ ها حدود 5 تا 15کیلوگرم است و گاهی اوقات با پشت به روی آب دراز می کشند و در اوقات تفریح توله های خود را بر روی شکم خود گذاشته و شنا می کند.

 

محل سکونت 

 

لانه شنگ باید روی آب ساکن قرار بگیرد و همانطور که عرض کردیم شنگ ها در اطراف رودخانه ها سکونت دارند و لانه های خود را نیز در همان اطراف یا در مقابل ریشه درختان یا زیر بوته ها و یا در نزدیکی تخته سنگ ها قرار می دهند.لانه آنها که با برگ علف و چوب پوشیده شده است و بر روی سطح آب قرار می گیرد؛ در حالی که درب ورودی این لانه ها در عمق 50 سانتی متری رودخانه ها وجود دارد.در اطراف لانه ها می توانید نشانه های این جانور از قبیل مدفوع باقی مانده غدا و ردپا مشاهده کنید. شنگ ماده در تمام فصل های سال تولید مثل می کند و 1 تا 5 فرزند نیز بدنیا می آورند و برای تولید مثل خود نیز لانه های جداگانه دارند که از معرض دید عموم خارج است!


 

لایه های محافظتی

شنگ ها بر خلاف جانوران دیگر به جای چربی دارای خز می باشند که به آنها خزه های حفاظتی گویند.خزهایی که موهای زبر، خشن و ضخیمی هستند، با خاصیت جذب بالایی که دارند مانع از ورود آب به موهای زیر می شود.

یکسری خزه های دیگری هستند که در زیر خزه های حفاظتی قرار دارند که به آنها خزه های زیرین می گویند و بر خلاف خزه های حفاظتی نرم و بسیار انبوه هستند مهم است که بدانید خزهای زیرین از هدر رفتن دمای بدن جلوگیری می کند!.

 

عامل انقراض شنگ ها

به این دلیل که پوست زیبا و باارزشی دارند مورد علاقه شکارچیان هستند و اگرماهیگیری در تور خود سموری پیدا کند آن را می کشد و به قاچاقچیان می فروشد. دو عامل دیگر دیگر به جز انسان باعث کاهش یافتن شنگ ها هستند و این 2 عامل خشکسالی و از بین رفتن محیط زندگی آنهاست و در اکثر نقاط کشور جمعیت آنها رو به کاهش است. جالب است بدانید که در هنگام ترس یکی از سگ های آبی به درون آب شیرجه می زنند و با دم پهن و محکم خود به روی آب میزنند به طوری که صدای آن به دوردست ها می رود و به سگ های دیگر می رسد!! 

 

منبع: سایت جهانگردی و توریسم ایران

این مورد را ارزیابی کنید
(0 رای‌ها)
آخرین ویرایش در یکشنبه, 24 اسفند 1399 20:28

نظر دادن

از پر شدن تمامی موارد الزامی ستاره‌دار (*) اطمینان حاصل کنید. کد HTML مجاز نیست.